Hoe Sheila, 48 jaar, van haar diabetes afkwam

Mag ik aan je voorstellen: Sheila van Schaijk, 48 jaar, getrouwd en moeder van 2 dochters van 18 en 20 jaar. Ze is leerkracht in groep 1/2 op een school voor zeer moeilijk lerende kinderen. En dit is Sheila’s verhaal over hoe zij van ‘haar’ diabetes afkwam.

Wat eraan voorafging
Na een schouderoperatie en een burn-out was ik flink aangekomen. Ondertussen was ik alweer bijna een jaar aan het werk toen ik eind april een flinke keelontsteking kreeg. Na hiervan hersteld te zijn bleef ik dorst houden, plaste zoveel dat het niet meer normaal was (’s nachts er 3 keer uit moeten), viel in een paar weken 6 kilo af (op zich niet zo erg, maar op deze manier klopte natuurlijk niet) en zag wazig.

Wat ik diep van binnen al wist
Ik ben naar de dokter gegaan om bevestiging te krijgen van wat ik eigenlijk diep van binnen al wist. Een paar uur na het bloedprikken kreeg ik al de uitslag, zo slecht was die. Ik prikte nuchter 22,3, dat moet onder 6,1 zijn. En mijn HbA1c (lange termijn meting) was 107, terwijl die voor iemand zonder diabetes onder 43 moet zijn en voor iemand met diabetes onder 53.

Ik had dus diabetes type 2. Wat was dat schrikken!

Ik wist mij op dat moment geen raad, wist niet wat mij te wachten stond. Maar 1 ding was mij wel duidelijk. Het roer moest om, maar hoe? Ik heb zelf de eerste stap genomen door te stoppen met snoepen (ik was echt een zoetekauw).

Mijn allerdiepste wens(en)
Mijn allerdiepste wens was om van die medicatie af te komen, want als dat zou lukken dan had ik ook mijn diabetes onder controle. Een tweede allerdiepste wens was om weer te kunnen gaan paardrijden. 20 jaar geleden ben ik daarmee gestopt en tsja….bloed kruipt waar het niet gaan kan en eens een paardenmeisje, altijd een paardenmeisje. Maarja, met heel wat kilo’s te zwaar ging dat gewoon niet, dus de droom om weer te beginnen stond in de koelkast.

Rust, duidelijkheid en een passend advies
Nadat ik bij de praktijkondersteuner op adem en van de eerste schrik was bekomen ben ik doorverwezen naar Anna. Samen hebben wij mijn eetpatroon bekeken, die op zich niet eens zo heel erg slecht was. Wat mis ging waren vooral voor mij de snelle koolhydraten, te weinig bewegen en te veel snoepen. Anna heeft voor mij een eetschema gemaakt met hoeveelheden en het aantal koolhydraten. Dit gaf rust en duidelijkheid. Ook hebben we het gehad over meer bewegen en wat bij mij paste en makkelijk in te plannen was. De eerste weken heb ik een eetdagboek bijgehouden. Zo kregen we inzicht in wat ik at, of ik genoeg van de juiste voedingsstoffen binnen kreeg en wat de moeilijke momenten waren.
Wat een van de grootste veranderingen is, is mijn manier van koken. Iedere avond eten we groente, alles vers bereid dus geen sauzen meer uit een pakje. Veel werk? Nee en op internet zijn heel veel recepten te vinden (en het is ook nog eens veel lekkerder). Volkoren boterhammen, zilvervliesrijst en volkoren spaghetti en veel nieuwe smaken leren kennen. En.. op zijn tijd een frietje (met een flinke hoeveelheid rauwkost of roerbakgroente). Ik heb veel minder zin in zoet, soms bij vermoeidheid of emotionele situaties nog wel maar dan helpt het om afleiding zoeken.
Daarnaast ben ik meer gaan bewegen. Niet in de sportschool (daar heb ik echt een hekel aan), maar door te wandelen en te fietsen. Binnen Berghem, Schaijk, Herpen en Oss ga ik overal met de fiets heen.

Wat dit mij allemaal gebracht heeft?
Heel veel… Mijn doel was om in december van mijn medicatie af te zijn. In augustus heb ik dat doel al behaald (en dat vanaf 6 mei)! Door mijn eetgewoontes aan te passen en meer te gaan bewegen zijn mijn nuchtere waardes gezakt naar gemiddeld 5,4 en mijn HbA1c naar 44! Diabetes onder controle. Een tweede doel was (naast die 6 kilo die ik door de diabetes was afgevallen) 10 kilo af te vallen en daarna zouden we verder zien hoeveel ik nog zou gaan afvallen. Dat doel is ondertussen ook bereikt en mijn derde doel was weer te gaan paardrijden. Ook dat doel is behaald, ik ben weer begonnen.

Was het makkelijk?
Nee, maar ik weet waar ik het voor doe. En het resultaat is er. Je kunt diabetes type 2 door middel van het aanpassen van je eetgewoontes en beweegpatroon onder controle krijgen. Het is ook een kwestie van keuzes maken. Soms kies ik voor een verse koffie met een bolletje ijs er in of een stukje (pure) chocolade, of een gebakje op een verjaardag, maar dan is het een bewuste keuze en blijft het die dag daarbij. Heb ik het nu slecht omdat ik niets ‘lekkers’ meer kan eten? Nee, er zijn genoeg andere lekkere dingen die wel gezond zijn 😊 en ik geniet er van.

Uitdagingen en simpele oplossingen
Ik kan soms stress krijgen als ik uit eten ga of als we een keer onverwachts een frietje gaan halen. Hoe moet dat dan met groentes? Anna denkt dan gelukkig met mij mee en de oplossingen zijn vaak heel simpel.

Dit is mijn boodschap aan jou
Ga niet zitten wachten tot de knop omgaat, zet hem zelf om. Echt je kunt het! Word lid van een facebookpagina met lotgenoten, vraag tips aan Anna en je praktijkondersteuner / diabetesverpleegkundige. Schrijf op wat er in je hoofd speelt en wat de momenten zijn waarop je het moeilijk hebt, dan blijft het niet in je hoofd zitten en maakt het makkelijker om naast je neer te leggen, terug te halen en er over te praten. En…je hoeft het niet alleen te doen! Lukt het even niet, geeft niets, pak de draad zo snel mogelijk weer op en geef de moed niet op.