Uitgelichte afbeelding voor "Observeren zonder oordeel"

2020 is het jaar dat ik begin als zelfstandige. Stiekem best spannend. Afscheid nemen van mijn veilige haven in loondienst. Tegelijkertijd keek ik er ook naar uit. Voor mij is er een nieuwe fase aangebroken. De overgang wilde ik soepel laten verlopen. Ik voelde meteen hoe ik dat wilde doen: door mijn deelname aan de yogachallenge: 30 dagen yoga
(zie eerdere blog).

Mijn lijf had er geen zin in
In de nacht van 1 op 2 januari werd ik wakker van een buikgriep. En ik ben eigenlijk nooit ziek. Nou vooruit dan maar of beter gezegd er uit dan maar… Ik denk dat mijn lichaam het loslaten heel letterlijk heeft genomen.

Tsja, maar ik laat me niet zomaar tegenhouden! Op 2 januari zat ik, enigszins grauw en met wallen tot aan mijn knieholtes, in de yogaruimte. Zitten was dan ook zo’n beetje het enige wat ik gedurende die 1,5 uur deed. Het mooie aan yoga? Ik kom in mijn lijf en leer er naar te luisteren. Mijn lijf had er geen zin in. Prima. Mijn mind moest dat maar accepteren.

Blijf bij wat er is
Wat ik bij de yoga ondervind, is dat mijn overtuigingen er niet toe doen. ‘Goh, die houding zal nu vast niet lukken’ of ‘he bah, het wordt een zware les, ik voel me zo stijf’… Het zijn zo maar wat gedachtes die ik voor of tijdens en les tegenkom. Allemaal niet relevant want als ik bij mijn ademhaling blijf en goed in mijn gevoel kom, bestaat ‘niet lukken’, ‘zwaar’ of ‘stijf’ namelijk helemaal niet. Dan blijf ik bij wat er is. Het is alsof tijd dan niet meer bestaat en ik observeer alleen maar.

Observeren zonder oordeel
Hoe mooi is het om deze waardevolle les vervolgens ook in het leven buiten de yogaruimte toe te passen. Als ik met een open mind mensen en situaties ontmoet, kan er van alles ontstaan. Klinkt makkelijk. Is het niet 😉 Voor mij dan. Daarom blijf ik voorlopig in en buiten de yogaruimte oefenen.

Ook mooi om dit naar de verandering van je eetgedrag te vertalen. Soms lukt iets niet.
Je kunt er allerlei overtuigingen over hebben. ‘Mislukkeling’, ‘weer gefaald’ of wat dan ook. Hoe mooi zou het zijn als je jezelf dan met een open mind kon observeren? Zonder oordeel? Misschien zelfs liefdevol?

Verder lezen

Image
Image

Reacties

  1. Avatar foto

    Super Anna, heel herkenbaar! Voor mijn 50e verjaardag heb ik de 100 dagen challenge gedaan, met ups en downs, zeer de moeite waard. Nu de mindfulltraining toepassen, er blijft altijd een uitdaging om mezelf niet te veroordelen voor wat ‘fout’ gaat, maar de focus te leggen op de positieve momenten in iedere dag

    1. Avatar foto Auteur

      Wow! Wat een gaaf verjaardagscadeau aan jezelf Hanny 🙂 Wat heeft het jou gebracht? Daar ben ik wel heel benieuwd naar. Herkenbaar wat je schrijft.

Plaats jouw reactie